Kendinle Tanışmaya Cesaretin Var Mı?

2019 Eylül sonu/Ekim başında, görüşlerine -ve bunları kıvırtmadan ifade edebileceğine- güvendiğim kişilere ilginç bir teklifle gittim...

Onlardan, beni -olumlu ve olumsuz yönlerimle- değerlendirmelerini rica ettim. Ancak bu; "iyisin, hoşsun" şeklinde, laylaylom bir muhabbet değil, benim kayıt altına alacağım, sistematik bir geribildirim seansı olacaktı. Kağıtların ortasına dikine bir çizgi çektim. Sol tarafa ➕; sağ tarafa ➖koydum. Ve saatlerce, kimisi iş arkadaşım, kimisi akrabam kimisi de bin yıllık dostum olan bu insanların, benim hakkımdaki düşüncelerini; benimle ilgili hoşlandıkları ve hoşlanmadıkları şeyleri dinleyip; hepsini ilgili kolonlara yazdım. Kendimi çok ama çok şanslı saydığım bir süreçti; çünkü hemen hemen herkes, bu çalışmayı oldukça ciddiye aldı ve dobra olduğu kadar şefkatli ve nazik bir şekilde yorumlarını benimle paylaştı. İnsanın kendine karşı kör oluşuna dair inanılmaz bir alıştırma oldu benim için çünkü pek çok kişinin fikir birliğine vardığı bazı olumsuz özelliklerim vardı. İstediğim kadar kaçmaya ya da reddetmeye çalışiim; hepsi kabak gibi, vahşi ve mutlak oy birliğiyle, karşımda duruyorlardı. Arada, tavsiye verenlerin beni ne kadar iyi 'okumuş' olduğunu da şaşkınlıkla fark ettim. Anlaşılmadığımı/görülmediğimi sandığım kimi noktalarda, gayet güzel anlamışlardı benim zaaflarımı, karın ağrılarımı ve çırpınışlarımı😀 Ara sıra, bu kağıtları önüme koyup, olumsuz (ya da değiştirmemin faydasını göreceğim) özelliklerime bakar; neleri aşabildiğimi; neler için hala çabalamam gerektiğini görürüm. Eğer siz de açık bir zihin ve kalple yola çıkıp, samimiyetine güvendiğiniz insanlarla bu çalışmayı yaparsanız, çoook faydasını göreceğinize inanıyorum. Bir gün, siz de elinizdeki 'geribildirim yelpazenizle' fotoğraf paylaşmak isterseniz, beni etiketlemeyi unutmayın 😎 Kendinizi olduğunuz gibi görebilmeniz ve onunla yaşayabilmeniz dileğiyle... Artılı eksili öperim